برزخ در فرهنگ لغت به معنای «جایگاه میان دو چیز» و «حائلی» است که بین دو حالت یا دو وضعیت قرار دارد. در اصطلاح دینی، برزخ به مرحلهای میان دنیا و آخرت اشاره دارد. پس از مرگ، انسانها وارد این مرحله میشوند و در آن به انتظار روز قیامت مینشینند.
برزخ به نوعی وضعیت روحانی و معنوی است که در آن روح انسان از حالت جسمانیاش جدا شده و به چشماندازی از سرنوشت ابدیاش مینگرد. در این مرحله، روح به نوعی از آگاهی و شناخت دست مییابد و متوجه اعمال خود در دنیا میشود.
به طور مختصر، برزخ، عرفان و فلسفهای است که در متون دینی و فلسفی به آن توجه زیادی شده و اهمیت آن در موضوعاتی مثل زندگی پس از مرگ و ارزیابی اعمال انسانها قابل تامل است.