چرا قاعده 2میشه؟

برای پاسخ به این سوال باید مفهوم قافیه در شعر را بررسی کنیم. قافیه کلمه‌ای است که در شعر تکرار می‌شود و در انتهای مصراع یا بیت قرار می‌گیرد، به طوری که باعث ایجاد نظم و موسیقی در شعر می‌شود. در سوال آمده که واژگان "نو-جو" در یک فرآیند قافیه استفاده می‌شوند. قاعده‌ای که مد نظر است به صداهای پایانی و بخش‌های مشترک بین آن‌ها مربوط می‌شود. در زبان فارسی، قافیه معمولاً در شعر با استفاده از صداهای هم‌جنس و هم‌ساختار شکل می‌گیرد. قاعده ۲ ممکن است به یکی از این ویژگی‌های قافیه اشاره داشته باشد، اگر صداها یا بخش‌های پایانی واژگان را بررسی کنید، متوجه می‌شوید که با یکدیگر هم‌خوانی دارند. لطفاً توضیحات بیشتری در مورد "قاعده ۲" در اختیار بگذارید یا سوال دقیق‌تری مطرح کنید تا بتوان توضیح دقیق‌تری ارائه داد.