تداوم تکرار منظم پایههای آوایی در شعر به چندین عنصر در ادبیات و هنر شباهت دارد. در ادامه سه مورد را توضیح میدهم:
1. **ریتم در موسیقی**: همانطور که در سرودها و قطعات موسیقی، ریتم از تکرار منظم نُتها یا ضربها تشکیل شده است، در شعر نیز تکرار وزن و قافیه به شکل قابل توجهی به ایجاد یک حس ریتمیک و موزون کمک میکند. این شباهت باعث میشود که شعر لذت شنیداری بیشتری برای مخاطب داشته باشد.
2. **تشکیل هارمونی در هنرهای تجسمی**: در هنرهای تجسمی، تکرار الگوها و اشکال منظم میتواند به ایجاد یک هارمونی بین اجزای اثر هنری منجر شود. در شعر، تکرار قافیه و وزن نیز حس وحدت و هماهنگی را بین کلمات و مضامین شعر به وجود میآورد.
3. **مکرر در قصهها و افسانهها**: در ادبیات داستانی و افسانهها، تکرار عناصری مانند جملات یا فضاها (مثل «و هر روز این اتفاق میافتاد») معمولاً برای تأکید بر موضوع یا ایجاد الگوهای خاص استفاده میشود. به همین ترتیب، تکرار در شعر میتواند برای تأکید بر یک مفهوم یا حس خاص به کار رود و به انتقال احساسات شاعر کمک کند.
این عناصر نشاندهندهی این هستند که تداوم تکرار منظم در شعر میتواند شباهتهایی با دیگر زمینههای هنری و ادبی داشته باشد و در انتقال پیامهای عمیقتر به مخاطب مؤثر باشد.
