سلام یک انشای طنز با موضوع هر چه دل تنگت میخواهد بگو یا توصیف پرواز

موضوع انشاء: هرچه میخواهد دل تنگت بگو شاید برای دنیای نه چندان بزرگ من که همه آرزوهایم گرفتن نمره عالی در درس هایم است ومشکلاتم هم به نسبت دنیایم می باشند برای بزرگترها درد و دل کردن و برای آنها از دل نگرانی هایم گفتن و غصه های انباشته در دلم را که اگر بگویم بزرگترها با لبخندی آن همه غم و اندوه را به سخره میگیرند و میگویند ما چنین بودیم وچه ها که نمی کردیم حالا شما با این همه امکانات چه غصه ای دارد؟ کاری بیهوده میباشد هر چند میدانم بزرگترهایم که معلم هایم و اولیا ام و دیگر بستگانم میباشند که گاه در چشمانشان غمی عمیق موج می زند و خود را نسل سوخته مینامند، گاه بر ما غبطه هم میخورند، به بزرگی دنیایشان مشکلات بزرگی دارند و گاه با چشم خود میبینند که چگونه با کوه مشکلات دست و پنجه نرم میکنند من چه بگویم که آنان به چشمشان بیاید. پس بهتر است دلم تنگ بماند و هرچه می خواهم نگویم تا مورد بی مهری بزرگترها قرار نگیرم و دل تنگم از بی توجهی نگیرد. اما دوستانم هم کلاسیهایم شاید شما با من دردی مشترک داشته باشید و دل تنگی هایم را باور کنید و غصه هایم برای شما هم آشنا باشد این همه کتاب که هر روز صبح بر دوش نهاده وظهر با آنها بر میگردیم از ما چه میسازد؟ این همه حفظ کردن کلمه ها انبار کردن فرمولها در ذهنمان، نوشتن و خواندن، رفتن و ،آمدن در کلاسهای مختلف شرکت کردن این همه هزینه بر دوش پدر و مادر گذاشتن ، این همه کتاب و دفتر گران خریدن از ما چه می سازد؟ ما داریم چه کار میکنیم؟ ما خیلی تلاش می کنیم اما آیا کسی هست که آنطور که حق ماست ما را درک کند؟ یا راهنماییمان کند؟ و به آنجایی که توان رسیدنش را داریم برساند؟ شما بگویید دوستان من آیا کسی هست؟ موفق باشی(: