این بیت از سعدی به بررسی ویژگیهای دو نوع دوست میپردازد: دشمن دانا و نادان دوست.
این بیت میگوید که "دشمن دانا" ممکن است شما را به سمت موفقیت و رشد سوق دهد، حتی اگر به ظاهر دشمن شما باشد، چون او حقیقت را به شما میگوید و شما را هوشیار میکند. در مقابل، "نادان دوست" کسی است که به خاطر ناآگاهی یا ندامت از شما حمایت میکند، اما این حمایت ممکن است به ضرر شما باشد و شما را از مسیر درست دور کند.
بنابراین، ویژگیهای دوست خوب به توانایی او در ارائه مشاورههای مفید و صحیح ارتباط دارد. دوست خوب باید بتواند شما را در زمانهای دشوار راهنمایی کند و همیشه به نفع شما عمل کند، حتی اگر حقیقتی تلخی را باید بیان کند. در نتیجه، این بیت به ما یادآوری میکند که همیشه به دنبال دوستیهای آگاه و دانا باشیم که ما را به سمت پیشرفت و بهبود شخصی سوق دهند.
