از علی آموز اخلاص عمل ——- شیر حق را دان منزه از دغل
معنی: از حضرت علی پاکی و نیکی و کردار را بیاموز و بدان که شیر خدا (لقب حضرت علی) از هرگونه فریبکاری پاک است
در غزا بر پهلوانی دست یافت ——- زود شمشیری برآورد و شتافت
معنی: حضرت علی در جنگی با پهلوانی رو به رو شد، با سرعت شمشیرش را بیرون کشید و با شتاب به سوی او دوید
او خدو انداخت بر روی علی ——- افتخار هر نبی و هر ولی
معنی: آن مرد، آب دهانش را بر صورت حضرت علی که مایه افتخار پیامبران و اولیا خدا است، انداخت.
در زمان انداخت شمشیر آن علی ——- کرد او اندر غزایش کاهلی
معنی: حضرت علی در همان لحظه شمشیرش را انداخت و در جنگیدن درنگ کرد
گشت حیران آن مبارز، زین عمل ——- وز نمودن عفو و رحم بیمحل
معنی: آن مرد جنگجو از این رفتار حضرت علی و بخشش بیموقع متعجب شد
گفت: «بر من تیغ تیز افراشتی ——- از چه افگندی، مرا بگذاشتی؟»
معنی: گفت: «شمشیر تیز خودت را برابر من بالا برده بودی، حال چرا آن را انداختی و من را رها کردی؟»
گفت: «من تیغ تیز از پی حق میزنم ——- بنده حقم نه مأمور تنم
معنی: حضرت علی گفت: «من برای خدا شمشیر میزنم و مبارزه میکنم. من بنده خداوند هستم و نه بنده جسم و هوسها
شیر حقم، نیستم شیر هوا ——- فعل من بر دین من باشد گوا
معنی: من شیر خدا هستم نه شیر هوسهای انسانی، رفتار من شاهد و گواه دین و عقیده من است
باد خشم و باد شهوت، باد آز ——- برد او را که نبود اهل نماز
معنی: وسوسه خشم و شهوت و حرص و طمع، انسان دیندار را از راه به در میکند
چون درآمد در میان، غیر خدا ——- تیغ را دیدم نهان کردن سزا»
معنی: وقتی پای چیزی به غیر از خدا به میان آمد، دیدم که شایسته است شمشیرم را پنهان کنم.
ا
اخلاص: پاکدلی
منزّه: پاک
دغل: مکر و نیرنگ
غزا: جنگ
خدو: آب دهان
نبی: پیامبر
ولی: سرپرست
در زمان: فورا
کاهلی: سستی حیران: متعجب
عفو: بخشش و گذشت
مامور: عامل،کارگزار،وکیل
خشم: غضب،عصبانیت
شهوت: میل،آرزو
آز: حرص و طمع
سزا: شایسته، سزاوار
اینارو معلم ما خودش گفته