جواب معرکه
در روزگاران قدیم که بحث شاگرد و استادی و مرید و مرادی بود، روزی یکی از بزرگان که شاگردان بسیاری داشت، به یکی از شاگردان (مریدان) خود گفت: آنچنان که انسانها به رزق و روزی توجه میکنند و چشم به آن دوختهاند، اگر به روزی رسان (یعنی خداوند تبارک و تعالی) توجه میکردند و خیالشان برای او از بدنشان جدا میشد، قطعا به مراتبی بالاتر از بهترین فرشتهها دست پیدا میکردند.
خداوند در آن روزی که نطفه کوچک و ناچیز و بی جانی بودی، تو را فراموش نکرد و چنان از تو مراقبت کرد که هیچ موجودی در این دنیا علم و توانایی انجام این کار را ندارد. پس از آنکه به دنیا آمدی صاحب نعمتهای بزرگی همچون عقل و شعور و ادراک شدی که تمام اینها را خداوند به تو ارزانی داشت. پس هیچگاه از یاد خدا غافل مشو و جز از او هیچ چیز مخواه. نعمتهایی که ما در این دینا استفاده میکنیم، همه از وجود مهربان اوست.