مقدمه
۱۳ آبان روزی است که تاریخ صدای دلیران نوجوان را شنید. روزی که آسمان ایران از فریاد آزادی سرخ شد و خورشید از پشت ابرهای ظلم با لبخند امید طلوع کرد. این روز نشانه ی بیداری نسلی است که حتی در سن کم دلشان به بزرگی کوه دماوند بود.
بدنه
در آن روز دانش آموزان نه با سلاح بلکه با ایمان و عشق به میهن به میدان آمدند آنها میدانستند که سکوت سایه ی ظلم را بلندتر میکند پس فریاد زدند. فریادهایی که چون رعد در دل طوفان پیچید و خواب دشمنان را آشفته ساخت.
۱۳ آبان داستان اشک و افتخار است؛ اشک مادرانی که فرزندانشان را از دست دادند و افتخار مردمی که فرزندانشان را قهرمان وطن دیدند. در آن روز خاک مدرسه ها با خون شهیدان عطر غیرت گرفت و نامشان بر برگهای تاریخ نشست.
اگر گوش دل ،بسیاری هنوز هم در باد صدایشان می پیچد که میگویند ایران» خانه ی ماست باید برایش ایستاد.»
این روز به ما یاد داد که سن و سال، معیار شجاعت نیست؛ دل اگر روشن باشد راه را خودش پیدا میکند.
نتیجه گیری
۱۳ آبان روزی برای یادآوری است؛ روزی که باید به خودمان بگوییم آزادی آسان به دست نیامده است.
بیایید با درس خواندن تلاش و عشق به میهن راه آن دلیران را ادامه دهیم تا پرچم ایران همیشه چون خورشید در آسمان افتخار بدرخشد.
۱۳ آبان روزی برای یادآوری است؛ روزی که باید به خودمان بگوییم آزادی آسان به دست نیامده است.
بیایید با درس خواندن تلاش و عشق به میهن راه آن دلیران را ادامه دهیم تا پرچم ایران همیشه چون خورشید در آسمان افتخار بدرخشد.