لطفا کلمات عمل و قرب را به چهارده صیغه ی ماضی صرف کنید متشکرم

– اَلشُّرطیُّ: أَینَ جَوازُکَ؟ پلیس: گذرنامه ات کجاست؟ – اَلزّائِر: هٰذا جَوازی. زائر: این گذرنامه من است – اَلشُّرطیُّ: هَل عِندَکَ تَأشیرَهٌ؟ پلیس : آیا گذرنامه نزد توست؟ – اَلزّائِر: نَعَم، عِندی. زائر: بله ، نزد من است – اَلشُّرطیُّ: کَم یَوماً بَقیتَ هُنا فِی الْکاظِمیَّه؟ پلیس: چند روز اینجا در کاظمیه ماندی؟ – اَلزّائِر: یَوماً واحِداً. زائر: یک روز – اَلشُّرطیُّ: کَم عَدَدُکُم؟ پلیس: شما چند نفر هستید؟ – اَلزّائِر: نَحنُ اثْناعَشَرَ زائِراً. زائر: ما دوازده تا زائر هستیم. تاج فراموش نشه