مراعات النظیر یکی از قواعد ادبی است که در شعر و نثر فارسی به کار میرود. این قاعده به معنای همسویی و همخوانی اجزاء یک جمله یا ابیات شعر با یکدیگر است. در واقع، وقتی از مراعات النظیر صحبت میکنیم، به این معناست که عناصر و اجزای مختلف یک جمله یا شعر به طور منطقی و زیبایی در کنار هم قرار گرفتهاند و با هم تناسب دارند.
بهعنوان مثال، در یک شعر ممکن است شاعر از واژهها و عبارات مشابهی استفاده کند که با یکدیگر همآهنگی دارند و این هماهنگی میتواند زیبایی و تأثیرگذاری بیشتری به متن بدهد.
برای درک بهتر، به این شعر توجه کنید:
"آسمان آبی و پر از ستاره،
این شگفتی ها، همچون رویا میگذرد."
در این مثال، همخوانی بین واژهها و عبارات مثل "آسمان آبی" و "ستاره" و "شگفتی ها" با مفهوم رویا، نشاندهنده مراعات النظیر است.
بنابراین، مراعات النظیر به ایجاد هماهنگی و تناسب در متن کمک میکند و باعث میشود که اثر ادبی جذابتر و متناسبتر شود.