درس آزاد با موضوع سنت ی شهری :

سرود پایتخت: نغمه سنت های شیرین تهران در قلب ایران کهن، پایتختی نهفته است که در گذر تاریخ، گنجینه‌ای از سنت‌ها و آداب و رسوم را در آغوش خود پرورانده است. تهران، این کلان‌شهر پرهیاهو، در کنار مدرنیته و پیشرفت، ریشه‌های عمیقی در سنت دارد و رگ و ریشه‌هایش با عطر خاطرات و باورهای دیرینه عجین شده است. از سفره‌های رنگین نوروز که با عطر بهار و سمنو و سبزه و ماهی سفره هفت‌سین، نوید نو شدن را سر می‌دهند تا شب یلدا که با هندوانه‌های سرخ و انار دانه‌دانه و حافظ‌خوانی، بلندترین شب سال را به گرمی و صمیمیت می‌گذرانند، سنت‌های تهران در تار و پود زندگی مردم تنیده شده‌اند. در هر گوشه از این شهر، می‌توان ردپایی از سنت‌های اصیل ایرانی را یافت. از حمام‌های سنتی با گنبدهای فیروزه‌ای و حوض‌های خنک و بوی گلاب، تا بازارهای پررونق و رنگارنگ که با صدای دلنشین دستفروشان و عطر ادویه و زعفران، حواس هر رهگذری را نوازش می‌دهند. عید فطر با شیرینی‌های مخصوصش و قربان با رسم قربانی و نذر و نیاز، شور و نشاطی خاص به شهر می‌بخشند. محرم و صفر با نخل‌گردانی و تعزیه‌خوانی، حزن و اندوه را به جان‌ها می‌ریزند و یاد و خاطره شهدای کربلا را زنده نگه می‌دارند. سنت‌های تهران فقط به مناسبت‌های خاص محدود نمی‌شوند. در هر روز و هر شب، می‌توان گوشه‌ای از این میراث گرانبها را در زندگی مردم مشاهده کرد. از چای عصرانه با قند پهلو و نبات و گلابدان، تا فال حافظ در شب یلدا و دعای سحر در ماه رمضان، سنت‌ها در تار و پود زندگی روزمره مردم تنیده شده‌اند و هویت و اصالتشان را حفظ می‌کنند. سنت‌های تهران، گنجینه‌ای ارزشمند هستند که از نسلی به نسل دیگر منتقل می‌شوند و هویت و اصالت این شهر را حفظ می‌کنند. این سنت‌ها، پلی بین گذشته و حال هستند و به مردم حس تعلق و یگانگی می‌بخشند. حفظ و پاسداشت سنت‌های تهران، وظیفه‌ای همگانی است. همه ما باید تلاش کنیم تا این میراث گرانبها را به نسل‌های آینده منتقل کنیم و نگذاریم غبار فراموشی بر آن بنشیند. سنت‌های تهران، نغمه‌ای دلنشین از پایتخت که در گوش جان هر ایرانی طنین‌انداز می‌شود و یادآور خاطرات شیرین و هویت اصیل ایرانی است.