مدل بور (Bohr Model) یک مدل نظری برای ساختار اتم است که توسط نلسون بور در سال 1913 ارائه شد. این مدل سعی دارد تا رفتار الکترونها در نزدیکی هسته اتم را توضیح دهد. نکات اصلی مدل بور به شرح زیر است:
1. **هسته اتم**: بر اساس این مدل، هسته اتم از پروتونها و نوترونها تشکیل شده که جرم زیادی دارند و در مرکز اتم قرار دارند.
2. **الکترونها**: الکترونها در مدارهایی مشخص به دور هسته حرکت میکنند. این مدارات مانند حلقههای دایرهای هستند و الکترونها تنها در این مدارها مجاز به وجود هستند.
3. **انرژیهای خاص**: الکترونها فقط میتوانند در مدارات خاص با انرژیهای خاص وجود داشته باشند و بین این مدارات نمیتوانند با انرژیهای دلخواه حرکت کنند. وقتی الکترونها از یک مدار به مدار دیگر منتقل میشوند، انرژی جذب یا آزاد میکنند.
4. **ثبات مدارات**: الکترونها در این مدارات پایدار هستند و در حالت عادی نمیافتند به سمت هسته، به دلیل نیروی گریز از مرکز و نیروی جاذبه الکتریکی که بین الکترون و هسته وجود دارد.
مدل بور برای توضیح طیفهای خطی نور هیدروژن بسیار موفق بود و به توسعه نظریههای بعدی مانند مکانیک کوانتومی کمک شایانی کرد. با این حال، این مدل برای اتمهای پیچیدهتر و برای توضیح رفتار الکترونها در شرایط مختلف محدودیتهایی دارد و پس از آن مدلهای دقیقتری مانند مکانیک کوانتومی توسعه یافتند.
به طور کلی، مدل بور یک قدم بسیار مهم در درک ساختار اتم و رفتار الکترونها بود.