ای فرزند زمین!
ای نور چشم من!
بزن به شوق قدم،
بیا که عشق عالم است!
ای پرستو! بیافراز
پرهای زیبا را!
ای باران! برسان سلام
به باغ های سبز و خرم!
این شعر کوتاه از ندا و مناداهای زیادی استفاده کرده است که احساسات و حس امید را منتقل میکند. در این متن، برای خطاب کردن اشخاص یا چیزها از واژههایی مانند "ای فرزند"، "ای نور"، "ای پرستو" و "ای باران" استفاده شده است که هر کدام به نوعی منادا هستند.