انشا در مورد روز پدر

پدرم ، پدر مهربان و بی ریا و دلسوز من اندکی بنشیم . میخواهم برایت درد و دل کنم و از سر درونم با تو سخن بگویم. می‏خواهم بگویم، ببخش اگر پای تک درخت حیاطمان، پنهانی، غصه‏هایی را خوردی که مال تو نبودند! ببخش اگر ناخن‏های ضرب‏ دیده ‏ات را ندیدم که لای درهای بسته روزگار، مانده بود و ببخش اگر همیشه، پیش از رسیدن تو، خواب بودم؛ اما امروز، بیدارتر از همیشه، آمده‏ام تا به جای آویختن بر شانه تو، بوسه بر بلندای پیشانی‏ات بزنم. این، تصادف قشنگی است که امروز در تقویم، کلمات هم‏معنی، کنار هم چیده شده‏اند. یعنی در دائره المعارف عشق، پدر، ترجمه علی علیه ‏السلام است. نام پدر چه زیباست آن هنگام که علی وار مظهر استقامت و شجاعت می شود و سرخی خونش را نثار آبادانی و حفظ مرزهای میهن می کند… چه مقدس است این نام زمانی که ستون محکم وطن می شود تا مباد دست ناپاک غیری به خاکش رسد و پای نااهلی بر آن قدم گذارد، چه شریف است نامش وقتی که به کلمه شهید مزین می شود و با خون سرخش درس آزادگی و شرف می آموزد