جواب معرکه
پراکندگی جمعیت از نظر طبیعی به توزیع جمعیت در مناطق جغرافیایی مختلف با توجه به عوامل طبیعی مانند اقلیم، آب و هوا، خاک، سرسبزی و منابع طبیعی اشاره دارد. این پراکندگی میتواند تأثیر بسیاری بر روی سبک زندگی، اقتصاد و سیاست مناطق مختلف داشته باشد.
در مناطقی با اقلیم معتدل و منابع طبیعی غنی مانند مناطق ساحلی و درهها، پراکندگی جمعیت معمولاً بیشتر است. این مناطق به عنوان مقصد مهاجرتی جذاب برای جمعیت هستند و معمولاً در آنها شهرها و شهرستانهای بزرگ تشکیل میشوند. به عنوان مثال، سواحل آمریکای شمالی و اروپا، مناطق نزدیک دریا در استرالیا و نیوزیلند و درههای بزرگ مانند دره آمازون در آمریکای جنوبی.
در ضد حال، در مناطق خشک و بیابانی، پراکندگی جمعیت کمتر است. عوامل طبیعی نامساعدی مانند کم آبی، خشکسالی و بیابانزایی میتوانند باعث کاهش تعداد جمعیت و کاهش توانمندی برای اقامت در این مناطق شوند. به عنوان مثال، صحراهای آفریقای شمالی و خاورمیانه.
همچنین، پراکندگی جمعیت در مناطق کوهستانی نیز معمولاً کمتر است. شیب تند زمین، برودت هوا و کمبود منابع طبیعی میتوانند به عنوان موانع برای پراکندگی جمعیت در این مناطق عمل کنند.
به طور کلی، پراکندگی جمعیت از نظر طبیعی به عوامل طبیعی هر منطقه بستگی دارد و ممکن است در مناطق مختلف جهان متفاوت باشد. عوامل اقتصادی و اجتماعی نیز میتوانند بر پراکندگی جمعیت تأثیرگذار باشند و باعث تغییراتی در الگوی پراکندگی جمعیت شوند.