این متن شامل شعر معروفی از حافظ است و در آن به واجآرایی اشاره شده است. واجآرایی به تکرار و ایجاد هارمونی صوتی در شعر گفته میشود که باعث جذابیت و زیبایی آن میشود.
در این شعر، میتوانید به تکرار صداها، بهخصوص صدای "س" و "د" و "ب" دقت کنید. به عنوان مثال:
- تکرار صدای "س" در واژههای "ساقی" و "ساز".
- تکرار صداهای مشابه در واژههای "تسبیح" و "بگسست".
این تکرار صداها باعث ایجاد موسیقی خاصی در متن میشود و بر احساس و مفهوم شعر تأثیر میگذارد.
بنابراین، این شعر دارای واجآرایی است که به زیبایی و گیرایی آن کمک میکند.