در این متن، تشبیهی وجود دارد که میتوان رکنهای آن را شناسایی کرد. تشبیه در اینجا به این صورت است:
"گلستان مام میهن و گاهواره گل های رنگین است."
1. **مشبه به (موضوع تشبیه)**: "گلستان مام میهن"
2. **مشبه (مشبه به)**: "گاهواره گل های رنگین"
3. **حرف تشبیه**: "است" (به معنای "مانند" یا "این حقیقت را بیان میکند")
در واقع در اینجا، گلستان به عنوان مادر و گاهواره گلهای رنگین به عنوان فرزندان آن معرفی شدهاند. خارها و گلها به عنوان جزئی از این تشبیه، به عنوان فرزندان این مادر (وطن) نسبت داده شدهاند.
بنابراین، میتوان ارکان تشبیه را به این صورت خلاصه کرد:
- مشبه: گلستان مام میهن
- مشبه به: گاهواره گل های رنگین
- حرف تشبیه: است
این تشبیه نمایانگر زیبایی و غنای فرهنگ و طبیعت ایران زمین است.
