انشا درمورد صدای باران

دوران کودکی‌ام است. یادم می‌آید که وقتی باران می‌بارید، من و دوستانم در حیاط خانه بازی می‌کردیم. ما با چترهای رنگی‌مان زیر باران می‌دویدیم و لذت می‌بردیم. صدای باران، برای من، یادآور حس آرامش و سکوت است. وقتی شب‌ها باران می‌بارد، من به پنجره اتاقم می‌روم و به صدای باران گوش می‌دهم. صدای باران، به من کمک می‌کند تا به آرامش برسم و خواب خوبی داشته باشم. صدای باران، برای من، یادآور زیبایی طبیعت است. صدای باران، حسی از طراوت و تازگی را در من زنده می‌کند. وقتی صدای باران را می‌شنوم، احساس می‌کنم که در آغوش طبیعت هستم.

صدای باران، مانند یک موسیقی دلنشین است که روح و روان انسان را نوازش می‌کند. صدای باران، می‌تواند انسان را به یاد خاطرات گذشته بیندازد و او را به آرامش برساند. صدای باران، می‌تواند انسان را به سوی طبیعت بکشاند و او را با زیبایی‌های جهان هستی آشنا کند. صدای باران، می‌تواند انسان را به یاد خدا بیندازد و او را به سوی او نزدیک کند. معرکه بده معرکه ندی هم اشکال نداره