از فعلهای اسنادی برای نشان دادن اثبات یا نفی، همچنین برای نسبت دادن چیزی به چیز دیگری استفاده میشود. این فعلها معمولاً فاقد معنای واژگانی هستند و برخلاف بسیاری از انواع فعلها، بر انجام دادن کار یا پذیرفتن حالت دلالت نمیکنند. فعلهای اسنادی به همراه «نهاد یا مسندالیه» و «مسند»، یک جمله اسنادی را تشکیل میدهند.
تاج لطفا🥺🧸