در این شعر، قافیه و ردیف عبارتند از:
قافیه: "شاد" (در "غمش مرساد" و "خوش باد") و "باد" (در "جاویدان" و "ننگوی تو باد")
ردیف: "باد" در "غمش مرساد"، "جاویدان"، "ننگوی تو باد" و "خوش باد"
قافیه جایی است که صداهای مشابه در انتهای دو یا چند مصرع تکرار میشود و ردیف نیز کلمه یا عبارتی است ثابت که پس از قافیه قرار میگیرد و تکرار میشود.