حقیقت اینه کسی که نزد ما از دوستی و آشنایی سخن پراکنی و بدگویی می کنه، عادت به این پیدا کرده که درباره دیگران حرف بزند و بی شک در نزد کسان دیگری از من و شما خواهد گفت و این آدم شخصی غیر قابل اعتماد و فاقد صلاحیت های اخلاقی است که خداوند متعال نیز غیبت کردن را امری حرام دانسته و بسیار مورد نکوهش قرار داده است.
منظور و مفهوم کلی :غیبت کردن کار درستی نیست و هر کس پیش تو غیبت دیگران را کرد
پیش دیگران نیز غیبت تو را می کند
معنیش اینه که اگه کسی رو دیدی که پشت دیگران حرف میزنه و بد اونهارو و همینطور عیبشون رو پیش تو بازگو میکنه و برای تو میگه شک نداشته باش که همونطور عیب و حرف تو رو هم در پیشگاه کس دیگه ای بازگو میکنه