بچه ها میدونین چیه، عوضش الان میفهمیم شکست چه طعمی داره و چقدر میتونه بد باشه، درسه که از بین چهل تا رتبه برتر فقط ۳ نفر از مدرسه عادی بودن ولی خب بنظرتون چی بین ما و اوناست که فرق داره؟مهم تلاشه تو تیزهوشان فقط تلاشت به سطح بالاتری میرسه، و تو مدرسه عادی تلاشت عادیه، همین
الان کل این یه ماهو به افسردگی میگزرونیم و درس اینا رو ول میکنیم و گند میزنیم به دهم و پشت سرش یازدهم و دوازدهم و بعدش کنکور. و اینه که باعث میشه تو کنکور شانسی نداشته باشن مدارس عادی
تیزهوشانیا اعتماد بنفس دارن که مهمترین چیز
قشنگ میگه
چه کسایی که قبول شدن چه نشدن یه خطر در کمینه شونه اونی که قبول شده ممکنه باد غرور برش داره و بگه تمومه دیگه الان که قبول شدم رتبه برترم دیگه و... از همون اولش شل میگیره و ....
اونی که قبول نشده هم به قول شما افسردگی میگیره و میگه چون نمیتونم نمیخونم و اون وسط فقط کسی برد میکنه که حال رو دریابه....
تو هر مدرسه ای میشه موفق شد.مگه دانشمندا و حکیمای قدیمی و ایرانی تیزهوشان درس خوندن؟نه!تو یه مکتب خونه ساده..
تست زنی و کلاس خوب و انگیزه و استمرار و تست زنی زیاد و چند تا موسسه کلاس رفتن کار رو حل میکنه.
تو تیزهوشان که حلوا خیرات نمیکنن
4 تا معلم خبره داره فقط .که تو هر موسسه ای پیدا میشه..
رقابت هم سرکلاس های مختلف وجود داره.
و اینکه سهمیه هم که رقابت رو کمی ناعادلانه کرده.
تو میتونی چند سال کنکور بدی.فرصت داری.میتونی بدرخشی..
