مختصات جغرافیایی به سیستم عددی گفته میشود که موقعیت یک نقطه را بر روی کره زمین تعیین میکند. این مختصات شامل دو پارامتر اصلی هستند:
1. **عرض جغرافیایی (Latitude)**: این پارامتر نشاندهندهٔ موقعیت شمال یا جنوب از خط استوا است. عرض جغرافیایی با استفاده از درجه اندازهگیری میشود، که از 0 درجه (خط استوا) تا 90 درجه شمالی (قطب شمال) و 90 درجه جنوبی (قطب جنوب) متغیر است. به عنوان مثال، یک نقطه با عرض 30 درجه شمالی در شمال خط استوا واقع شده است.
2. **طول جغرافیایی (Longitude)**: این پارامتر موقعیت یک نقطه را نسبت به خط معیار که خط خواب مینامند (خط گرینویچ در لندن)، تعیین میکند. طول جغرافیایی نیز به صورت درجه اندازهگیری میشود، که از 0 درجه (خط گرینویچ) تا 180 درجه شرقی و 180 درجه غربی تقسیم میشود. به طور مثال، یک نقطه با طول 60 درجه شرقی به سمت شرق خط گرینویچ قرار دارد.
با ترکیب عرض و طول جغرافیایی، میتوان موقعیت دقیق هر نقطهای را بر روی نقشههای زمینشناسی و جغرافیایی مشخص کرد. این سیستم مختصات به ما کمک میکند تا مکانها را دقیقاً شناسایی کنیم و در سفرها، تحقیقات علمی و پیشبینیها از آن بهرهبرداری کنیم.