آره.. موقع هایی که حالم زیاد خوب نبود، بازم همه جوره کنارش موندم. حتی وقتایی که حوصله نداشتم، به خاطرش انرژی میذاشتم و فکر میکردم اگه من خوب باشم، اونم قدردان میشه. ولی آخرش فهمیدم اشتباه میکردم، چون فقط من بودم که میخواستم این دوستیو حفظ کنم و اون اصلا اهمیت نمیداد.
خیلیم اذیتم کردا، اما چیزای زیادیم بهم یاد داد ؛ اینکه خوبی کردن قشنگه، ولی باید برای کسی خرجش کنی که لیاقتشو داشته باشه. الانم دیگه نه پشیمونم، نه ناراحت،فقط یه تجربهی بزرگتر میشه واسه آدم که زیادی خوب نباشه واسه کسی که ارزششو نداره🙏🏻.