یک انشا باموضوع اعتیاد میخواستم از اینترنت نباشه لطفا

انشا در مورد اعتیاد جوانان شاید باور نکنید . پسرِ همسایه روبرویی ما کمتر از بیست سال سن دارد. قبلاچند باری دیده بودم که توی کوچه پشتی سیگار می کشد. جوری هم نگاهم کرده بود که یعنی : شتر دیدی، ندیدی. ولی من آدمی نیستم که شتر دیده باشم و فکر کنم ندیدم . این را معلم مان گفته بود که گاهی لازم است شتر راببینید و به صاحب شتر خبر بدهید . من هم که بارها  این نوشته ی  ” نجات یک معتاد نجات جامعه است ” را روی  دیوار پشت مدرسه دیده بودم، دل به دریا زدم ورفتم و به مادرش خبر دادم که چه نشستی ، پسرِ دسته گُلت سیگار می کشد.  تا این حرف را زدم , دیدم چشم های مادرش از اشک پُر شد. اول ترسیدم . فکر کردم الان است که بد و بی راه بگوید. اما سرش را تکان داد و گفت: امان از رفیق بد و معاشرت های ندیده و نشناخته. بعد شروع به درد دل کرد. وقتی به خانه بر می گشتم  فهمیدم اولین قدمی که می تواند هر کسی را منحرف کند ، اول خانواده و بعد افرادی هستند که با آن ها ارتباط داریم. زنِ همسایه روبرو که بی تعارف خودشان را مقصر می دانست. می گفت : اگر پدرش اعتیاد به مواد مخدر نداشت و جلوی او هرکاری نمی کرد ، شاید پسرم یاد نمی گرفت. اگر من بعد از این که  فهمیدم سیگار می کشد، دست اش را گرفته بودم و به او می گفتم : این راه آخرو عاقبتی ندارد، شاید حرفم را درک می کرد. اگر مدیر مدرسه به جای اخراجش از مدرسه او را به یک مرکز مشاور معرفی می کرد ، شاید او الان بی خیال نمی شد و دست از سیگار کشیدن بر می داشت. اززنِ همسایه روبرویی یاد گرفتم که اگر همه دست به دست هم بدهند و هم دیگر را یاری کنند هیچ جوانی معتاد و آلوده نمی شود.