عهدنامه گلستان پس از پایان جنگ ایران و روسیه (1826-1828) منعقد شد و در تاریخ ۲۱ اکتبر ۱۸۱۳ (۱۲۲۹ هجری شمسی) میان امپراتوری روسیه و ایران به امضا رسید. مفاد این عهدنامه شامل موارد زیر بود:
1. **از دست دادن سرزمینها**: ایران مجبور شد بخشهای وسیعی از خاک خود را به روسیه واگذار کند. به عنوان مثال، شهرهای گرجستان، ارمنستان و بخشهایی از قلمرو قفقاز به روسیه منتقل شد.
2. **پرداخت غرامت**: ایران ملزم به پرداخت غرامت به روسیه شد که این موضوع بر مشکلات اقتصادی ایران در آن زمان افزود.
3. **منافع تجاری**: روسیه برای خود حق انحصاری در امور تجاری و اقتصادی در مناطق واگذار شده و همچنین در برخی از نقاط ایران به دست آورد.
4. **قطع رابطه با کشورهای دیگر**: ایران به وسیله این عهدنامه نتوانست با کشورهای دیگر در قفقاز به راحتی ارتباط برقرار کند و به نوعی تحت کنترل روسیه درآمد.
5. **حق شهروندی برای روسها و ایرانیها**: این معاهده مزایایی برای شهروندان روسیه در ایران به همراه داشت و همچنین به شهروندان ایرانی حق دسترسی به دادگاههای روسی داده شد.
این عهدنامه یکی از مهمترین اسناد تاریخ معاصر ایران است که تأثیرات عمیقی بر روابط ایران و روسیه و همچنین ساختار سیاسی و territorial ایران گذاشت.