مسند در جمله هایی می آید که با فعل های«است ، بود ، شد ، گشت ، گردید ، شود ، باشد ، هست ، نیست ، باد و بُوَد» پایان بپذیرد.
*به این فعل ها که مسند می پذیرند ، فعل های اسنادی (ربطی) می گویند و به جمله هایی که با فعل های اسنادی ، پایان می پذیرند ، جمله های اسنادی (اسمیّه) می گویند.
2 . راه شناخت مسند این است که : به اول فعل اسنادی ، کلمه های «چگونه؟» یا «چه طور؟» ، اضافه می کنیم و مسند را به دست می آوریم ؛ مانند :
نفس باد صبا ، مشک فشان خواهد شد چگونه خواهد شد؟ مشک فشان مشک فشان مسند است.
پاینده باد ایران چه طور باد؟ پاینده مسند
3 . اگر «شد» به معنی «رفت» به کار رود ، فعل اسنادی نیست و نیاز به مسند ندارد ؛ مانند :
که باغ آمد از این راه و از آن خواهد شد (خواهد شد = خواهد رفت)
4 . اگر فعل های «است ، هست و بود» به معنی وجود داشتن به کار روند ، غیر اسنادی هستند و مسند نمی پذیرند ؛ مانند :
هیچ راهی نیست کان را نیست پایان غم مخور
وجود ندارد وجود ندارد
5 . اگر فعل های «گردید و گشت»به معنی چرخیدن به کار رود ، غیر اسنادی هستند و مسند نمی پذیرند؛مانند:
بس بگردید و بگردد روزگار
بچرخید بچ