به موازات اولین بیدارگران اسلامی یک گروه دیگه تو جوامع اسلامی پیدا شدند که شیفته فرهنگ غرب بودند. اونا تو لژ های فراماسونری سازمان یافته بودن و به خودشون میگفتن بیدارگر. اما برخلاف بیدارگران اسلامی ( بیدارگران اسلامی بیداری رو توی بازگشت به اسلام و عمل به اون میدونستن ) میگفتن بیداری یعنی پیوستن به فرهنگ غرب حتی تو ایران اومانیسم رو به ادمیت و روشنگری مدرن رو به منورالفکری ترجمه کردند ( یعنی میگفتن انسان شناسی اصلی همون اومانیسم عه که مال غربه ) برای همینم به خودشون گفتن منورالفکران که ما بهشون میگیم منورالفکران غرب گرا