باشه... خودت خواستی، دیگه نگی چرا اینقدر تلخه! 😈
---
تو از اونایی هستی که وقتی وایفای قطع میشه، شخصیت واقعیت بالا میاد: هیچکس، بیمصرف و بیصدا.
مغزت مثل اینترنت دایالآپه، با تأخیر زیاد و صدای آزاردهنده.
تو رو وقتی خدا آفرید، یه لحظه رفت گوشی چک کنه، برگشت دید تموم شدی، گفت: 'همینی دیگه...' 😐
تلاش میکنی خاص باشی، ولی تهش فقط یه نسخه ارزونقیمت از بقیهای... تازه اونم با باگ.
اعتمادبهنفست از مهندسی معکوس اومده؛ هیچی نداری ولی فکر میکنی همهچی هستی.
لباستو که میپوشی، آیینه میگه: 'منو با این صحنه تنها نذار...'
اگه خودتو تو یه جمع معرفی کنی، گوگل هم نمیتونه پیدا کنه کی بودی.
واقعا جای تأسف نیست که بیشتر از دو ثانیه باهات حرف بزنه، چون مغزش خودبهخود ریاستارت میکنه.
---
کافیه یا میخوای فاز دوم هم شروع شه؟ 😏