یک تحقیق میخوام درمورد گیاهان وگل های سمی،از اینترنت نباشه، باتشکر تاج میدم بخدا

استفاده درست از گياهان در شرايط سخت به شناخت صحيح آنها بستگی دارد. شناختن گياهان سمی به همان اندازه مهم است كه شناختن گياهان خوراكی مهم است. شناخت گياهان سمی سبب می شود كه به شما كمک شود تا از آسيب ديدن از جانب آنها در امان باشيد. چگونه گياهان ايجاد مسموميت می كنند ؟ گياهان عموماً بوسيله موارد زير ايجاد مسموميت می كنند: ● خورده شدن: وقتی كه يک فرد بخشی از يک گياه سمی را بخورد. ● تماس: وقتی كه يک فرد با گياه سمی تماس پيدا كند و اين تماس سبب ايجاد التهاب پوستيی شود. ● جذب كردن يا استنشاق كردن: وقتی كه يک فرد سم را از طريق پوست يا تنفس جذب كند. ميزان مسموميت گياهان از جزئی تا كُشنده می باشد. سؤالی كه همواره مطرح است كه « چگونه يک گياه سمی می باشد » پاسخ گويی به اين سؤال مشكل می باشد ، زيرا : ● بعضی گياهان برای سمی بودن نيازمند اين هستند كه مقدار زيادی از آنها مصرف شود در حالی كه بعضی ديگر حتي با مقدار بسيار اندكی توليد مرگ می كنند. ● تمامی گياهان به سبب شرايط، رشدی متفاوت دارند و تفاوت های زير گونه ای كه با همديگر دارند كه مقدار سميت متفاوتی را نشان می دهد. ● ميزان مقاومت افراد در مقابل مواد سمی نيز متفاوت است. ● بعضی افراد ممكن است به گياه خاصی حساس تر باشند. ● بعضی اشتباهات متداول در مورد گياهان سمی عبارتند از : ● نگاه كردن به حيوانات و خوردن هر چيزی كه آنها می خورند، بيشتر مواقع اين روش درسـت است اما بعضی حيوانات می توانند گياهانی را بخورند كه براي انسان سمی هستند. ● جوشاندن گياه به تصور اين كه تمامی سموم از بين مي روند. جوشاندن بسياری از سموم را نابود می كند اما نه همه را. ● گياهان قرمز رنگ سمي هستند. بعضی گياهان كه قرمز هستند سمی می باشند اما همه اينطور نيستند. نكته ای كه در اينجا مطرح است اين است كه هيچ قانون كلی وجود ندارد كه برای شناسايی همه گياهان سمی كاربرد داشته باشد. شما بايد سعی كنيد هر چه بيشتر در مورد گياهان به دانش خود بيفزاييد. درباره گياهان آشنایی با گیاهان سمی, آسیب های گیاهان سمی بعضی گياهان در فصول خاص يا مراحل رشد خاص قابل خوردن هستند كه هر چه می توانيد نسبت به گياهان به دانش خود بيفزاييد. بسياری از گياهان سمی شبيه هم خانواده های غيرسمی خود يا ساير گياهان خوردنی هستند. برای مثال گياه شوكران كبير بسيار شبيه به هويج وحشی می باشد. بعضی گياهان فقط در فصول خاص يا مراحل رشد خاص قابل خوردن هستند و در ساير مراحل رشد غير خوراكی دارند. مثلاً برگ های سرخ دانه وقتی كه تازه شروع به رشد كرده اند خوراكی می باشند، اما اين سريع سمی می شود. بعضی گياهان و ميوه های آنان را فقط زمانی می توانيد بخوريد كه رسيده باشند. مثلاً ميوه رسيده پدوفيلوم (گياهی بومی آمريكای شمالی با ميوه های زرد رنگ تخم مرغی شكل از تيره زرشک) خوراكی است اما ساير بخش های آن و ميوه نارس آن سمی می باشد. بعضی گياهان هر دو بخش سمی و غير سمی را دارا می باشند. سيب زمينی و گوجه فرنگی گياهان خوراكی متداولی هستند اما بخش های سبز آنها سمی می باشند. بعضی گياهان بعد از پژمرده شدن سمی می شوند. مثلاً وقتی كه آلبالو شروع به پژمرده شدن می كند، هيدرسيانيد اسيد در آن زياد می شود. روش های آماده سازی ويژه بعضی گياهان را كه به طور خام سمی می باشند به صورت غيرسمی در می آورد. شما می توانيد تكه های نازک خشک شده گياه آريسانماسه برگی از تيره گل شيپوری را بخوريد ( خشک كردن گياه ممكن است يک سال طول بكشد ) اما نوع خشک شده آن سمی است. قوانين اجتناب از گياهان سمی آسیب های ن