روشهای علمی در روانشناسی دارای ویژگیهای زیر هستند:
1. **عینیبودن**: دادهها و یافتهها باید قابل مشاهده و اندازهگیری باشند و بر اساس شواهد تجربی پایهگذاری شوند.
2. **قابل تکرار بودن**: یک پژوهش علمی باید توسط سایر پژوهشگران تکرارپذیر باشد تا نتایج مشابهی بهدست آید.
3. **تعمیمپذیری**: نتایج آزمایشها باید قابل اعمال به جمعیت گستردهتری باشند.
4. **ابطالپذیری**: نظریات علمی باید به گونهای طراحی شوند که قابل آزمون و رد در برابر شواهد مخالف باشند.
5. **سوگیری زدایی**: روشها باید به نحوی طراحی شوند که از تأثیر سوگیریهای پژوهشگر جلوگیری شود.
این عناصر به اعتبار و قابلیت اطمینان نتایج علمی کمک میکنند و بر پایه مشاهده، آزمایش و تحلیل دقیق استوار هستند.
