چند مورد از رفتار های پیامبر در باب ادب را بنوسید

او ساده زیست بود بسیار خوش رو بود و می فرمود :«خوش رویی کینه را از دل می برد» وقتی برای چند نفر صحبت می کرد نگاهش را میان همه تقسیم می کرد به قول خود عمل می کرد اگر با کسی وعده ملاقات داشت سر موقع به آنجا می رفت وقتی با کسی دست می داد دستش را زود عقب نمی کشید با کسی قهر نمی کرد و هر گاه با خبر می شد عده ای با هم قهر اند برای آشتی دادن آنها تلاش می کرد و می فرمود:« دو مسلمان نباید بیش از سه روز با هم قهر باشند» اگر کسی معذرت خواهی می کرد از ایشان زود عذرش را می پذیرفت در برابر خوبی ها تشکر می کرد گاه با لبخند گاه با دعا و گاه با هدیه هر گاه سوار بر حیوانی بود و کسی را پیاده در مسیر می دید او را سوار می کرد همیشه آخر کاروان حرکت می کرد تا اگر کسی از کاروان جا مانده به او کمک کند

 نمود و از آن نهي مي کرد. ۳۲-آنچه موجب صلاح دين و دنياي مردم بود به آنان مي فرمود و مکرر مي‌گفت هرآنچه حاضران از من مي شنوند به غايبان برسانند. ۳۳-هرکه عذر مي آورد عذر او را قبول مي کرد. ۳۴-هرگز کسي را حقير نمي شمرد. ۳۵-هرگز کسي را دشنام نداد و يا به لقب هاي بد نخواند. ۳۶-هرگز کسي از اطرافيان و بستگان خود را نفرين نکرد. ۳۷-هرگز عيب مردم را جستجو نمي کرد. ۳۸-از شر مردم برحذر بود ولي از آنان کناره نمي گرفت و با همه خوشخو بود. ۳۹-هرگز مذمت مردم را نمي کرد و بسيار مدح آنان نمي گفت. ۴۰-بر جسارت ديگران صبر مي فرمود و بدي را به نيکي جزا مي داد. ۴۱-از بيماران عيادت مي کرد اگرچه دور افتاده ترين نقطه مدينه بود. ۴۲-سراغ اصحاب خود را مي گرفت و همواره جوياي حال آنان مي شد. ۴۳-اصحاب را به بهترين نام هايشان صدا مي زد. ۴۴-با اصحابش در کارها بسيار مشورت مي کرد و بر آن تاکيد مي فرمود. ۴۵-در جمع يارانش دايره وار مي نشست و اگر غريبه اي بر آنان وارد مي شد نمي توانست تشخيص دهد که پيامبر کداميک از ايشان است. ۴۶-ميان يارانش انس و الفت برقرار مي کرد. ۴۷-وفادارترين مردم به عهد و پيمان بود. ۴۸-هرگاه چيزي به فقير مي بخشيد به دست خودش مي داد و به کسي حواله نمي کرد. ۴۹-اگر در حال نماز بود و کسي پيش او مي آمد نمازش را کوتاه مي کرد. ۵۰-اگر در حال نماز بود و کودکي گريه مي کرد نمازش را کوتاه مي کرد.

از میان زشتی ها زیبای را می یابید

وقتی با چند نفر حرف می زد نگاهش را میان همه تقسیم می کرد خوش رو بود وهمیشه می فرمود خوش رویی کینه را از دل می برد در سلام کردن از همه پیشی می گرفت وقتی باکسی دست می داد دستش را زود عقب نمی کشید

ایشان بسیار با ادب بود، ایشان خدا را دوست داشت و راهنمایی خدا را گوش می داد، همیشه تسلیم فرمان خداوند بود، به حیوانات توجه داشت

به فقیر و سادگی شرایط زندگی خود اعتراضی نداشت.⚘️

خوشرو بود و می گفت خوشروئی کینه را از دل می‌برد ، وقتی حرف می زد نگاهش را بین همه تقسیم می‌کرد و ...

خدا را بسیار دوست داشتند گل و گیاهان و حیوانات رو دوست داشتند و به علم و دانش اهمیت می دادند