فعل اصلی: فعل اصلی که میخواهیم آینده آن را بسازیم (مثلاً 'نوشتن').
بن ماضی: ریشه فعل اصلی (مثلاً 'نو').
مضارع ساده فعل 'خواستن': (خواهم، خواهی، خواهد، خواهیم، خواهید، خواهند).
ساخت: بن ماضی + مضارع ساده فعل 'خواستن'.
مثال:
نوشتن (فعل اصلی) + بن ماضی (نو) + مضارع ساده فعل 'خواستن' (خواهم) = خواهم نوشت.
خواندن (فعل اصلی) + بن ماضی (خوان) + مضارع ساده فعل 'خواستن' (خواهی) = خواهید خواند.
رفتن (فعل اصلی) + بن ماضی (رف) + مضارع ساده فعل 'خواستن' (خواهند) = خواهند رفت.
کاربردها: فعل آینده (مستقبل) برای بیان برنامهها، اهداف، پیشبینیها، پیشنهادات و دعوتهایی که در آینده رخ میدهند، استفاده میشود.
و خلاصه
+1
فعل مستقبل یا آینده در زبان فارسی به طور خاص بر زمان آینده دلالت میکند. برای ساختن این فعل، مضارع ساده فعل 'خواستن' را به بن ماضی فعل اصلی اضافه میکنیم. معرکه بده 🫀
