مولکول هموگلوبین به عنوان یک پروتئین پیچیده از چهار زیرواحد تشکیل شده است که هر کدام شامل یک زنجیره پلیپپتیدی و یک گروه هم (heme) است. این ساختار چهار زیرواحدی باعث میشود که هموگلوبین به عنوان یک مولکول "درشت" توصیف شود، زیرا نسبت به بسیاری از مولکولهای دیگر ابعاد بزرگتری دارد.
اما چرا هموگلوبین به عنوان یک *بسپار* (پلیمر) شناخته نمیشود؟ زیرا بسپارها از تکرار یکنواخت زیرواحدهای یکسان تشکیل میشوند، مانند زنجیرههای پلیاتیلنی در پلاستیکها یا پلیساکاریدها. هموگلوبین شامل چهار زیرواحد پروتئینی متنوع است و این تنوع در تکرار به معنای متفاوت بودن هر زیرواحد است، برخلاف یک بسپار که تکرار یکنواختی دارد. بنابراین، با وجود درشت بودن، هموگلوبین یک بسپار نیست.
