حجاب، واژهای که در طول تاریخ، تفسیرهای متفاوتی از آن شده است. برخی آن را محدودیت میدانند و برخی دیگر، مصونیت. اما حقیقت آن است که حجاب، فراتر از یک پوشش ظاهری، نمادی از حیا، متانت و وقار زن مسلمان است.
حجاب، نه تنها پوششی برای جسم، بلکه حفاظی برای روح و روان زن است. حجاب، به زن میآموزد که ارزش خود را در گرو زیباییهای ظاهری نبیند، بلکه گوهر وجود خود را با حیا و عفت حفظ کند. حجاب، به زن میآموزد که نگاهها را به سمت کمالات درونی خود جلب کند، نه جلوههای بیرونی.
در جامعهای که ارزشها به سمت مادیگرایی و تجملپرستی سوق پیدا کردهاند، حجاب، یادآوری است برای حفظ اصالت و هویت زن مسلمان. حجاب، فریادی است خاموش در برابر نگاههای آلوده و هوسهای زودگذر. حجاب، دعوتی است به سوی پاکی، نجابت و کرامت انسانی.
البته، نباید از این نکته غافل شد که حجاب، تنها یک پوشش نیست، بلکه یک سبک زندگی است. حجاب، در رفتار، گفتار و کردار زن مسلمان نیز نمود پیدا میکند. زن محجبه، نه تنها جسم خود را از نگاه نامحرم حفظ میکند، بلکه زبان خود را نیز از گفتار لغو و بیهوده باز میدارد. او در رفتار خود، متانت و وقار را سرلوحه قرار میدهد و در تعامل با دیگران، حریمها را رعایت میکند.
در پایان، با یک بیت شعر، این انشا را به پایان میرسانم:
“حجاب، سنگرِ زن در نبردِ بیامان است حیا، زیباترین زیور برای هر زنان است”
*از گوگل نیست خیالت راحت