قدر دانی از زحمات پدر کوتاه و خلاصه تاج میدم ❤️

پدر! گرچه خانه ما از آینه نبود؛ اما خسته‏‌ترین مهربانی عالم، در آینه چشمان مردانه‌‏ات، کودکی‌‏هایم را بدرقه کرد، تا امروز به معنای تو برسم. می‏‌خواهم بگویم، ببخش اگر پای تک درخت حیاطمان، پنهانی، غصه‏‌هایی را خوردی که مال تو نبودند! ببخش اگر ناخن‌های ضرب‏ دیده‌‏ات را ندیدم که لای در‌های بسته روزگار، مانده بود و ببخش اگر همیشه، پیش از رسیدن تو، خواب بودم اما امروز، بیدارتر از همیشه، آمده‌‏ام تا به جای آویختن بر شانه تو، بوسه بر بلندای پیشانی‌ات بزنم. سایه‌ات کم مباد‌ ای پدرم! تاج یادت نره :)