به گفته ابوالقاسم حکیم: اندوه بیماری جان است همچون درد که بیماری تن است و شادی غذای جان است همچون طعام و شراب که غذای تن است
غم و شادی دو پدیده طبیعی روحی بشریت است و هرگز نمی توان آن دو را از زندگی حذف کرد
اثرات غم و شادی در زندگی یک انسان؛ شادی: شادی شور و اشتیاق به زندگی کردن را زیاد می کند و امید به زندگی بهتر را در دل زنده می کند و باعث خنده های پی در پی از ته دل ما می شود و حالمان را بسیار بانشاط میسازد ولی غم و اندوه از اشتیاق به زندگی مان میکاهد و ما را فردی گوشه گیر ساخته و به دور ماند دیوار می کشد که باعث می شود سخت با دیگران ارتباط برقرار کنیم و به مدت زمان افسردگی به ما دست میدهد اما شخصی که تمام وجودش را شادی دربرگرفته دوست دارد شادی اش را در میان گذاشته و با همه تقسیم کند
لحظات شادی و غم زودگذر آن هستند و و پرتکرار چه خوب می شود که لحظات شادی مان بیشتر از غم و اندوه باشد و همیشه با روی خوش و دلی شاد زندگی کنیم و به اطرافیانمان شادی را هدیه دهیم