در جمله «سودای عشق از زیرکی جهان بهتر ارزد و دیوانگی عشق بر همه عقلها افزون آید»، سجع به صورت تکرار آواهای مشابه در بخشی از جملهها مشاهده میشود.
با دقت به جمله میتوان متوجه شد که واژهها و عبارات «سودای عشق»، «زیرکی جهان»، «دیوانگی عشق» و «عقلها» به نوعی در ایجاد توازن و هماهنگی آوایی با یکدیگر مرتبط هستند. اختلاف آوایی و معنایی میان «سودای عشق» و «زیرکی جهان» در طرف چپ و «دیوانگی عشق» و «عقلها» در طرف راست، شکلی از سجع را به وجود آورده است.
سجع به معنی تکرار آوا در عبارات نزدیک به هم است. در اینجا تکرار «عشق» و «عقل» و شکلهای آوایی و معنایی آنها میتواند به عنوان سجع در نظر گرفته شود. بنابراین، سجع در این جمله، تکرار حالات صوتی و معنایی این عبارات است که به زیبایی و آهنگین بودن جمله کمک میکند.