بن مضارع، سادهترین شکل یک فعل در زمان حال است که با حذف وندهای اصلی (پیشوندها و پسوندها) بهدست میآید. فعل مضارع در زبان فارسی به صورت زیر ساخته میشود:
فعل مضارع = می- (پیشوند) + بن مضارع + ضمیر فعلی (پسوند)
برای نمونه، فعل میروند به صورت زیر تجزیه میشود:
میروند = می (پیشوند) + رو (بن مضارع) + ـ ند (پسوند)
البته یک راه سادهتر نیز وجود دارد که فعل را به حالت امری (مفرد) تبدیل کرده و سپس حرف «ب» را در صورت حضور حذف کنید. برای نمونه: میرانم -->بران-->ران --> «ران» در اینجا بن مضارع است.
همچنین اگر از سر کارواژهٔ دستوری واک همخوان «ب» را برداریم، آنچه میماند بن اکنون است. برو --> رو، بگو --> گو، بِوَرز --> وَرز، بشو --> شو، بران --> ران. بخوان --> خوان. بدم --> دم.