جواب معرکه
در یک روز خورشیدی و صاف، جهان بیجنگ خود را نشان داد. در این دنیای آرام و صلحآمیز، صدای تفرقه و نزاع از بین رفته بود و مردم با هم به دوستی و همکاری مشغول بودند.
در این جهان، مردمان با همدیگر به اشتراک گذاشته و به یکدیگر کمک میکردند. هیچ جنگی بر سر آنها نیفتاده بود و همه در کنار هم در حال ساختن یک جامعهای پویا و پر از صلح بودند.
کودکان با لبخند بر لب، در کنار یکدیگر بازی میکردند و دستهای برادرانه به هم داده شده بود. مدارس پر از دانشآموزانی بودند که به جای جنگ و نبرد، به دنیایی پر از دانش و انس با یکدیگر آشنا میشدند.
در این جهان بیجنگ، مردم به زیباییهای طبیعت احترام گذاشته و به حفظ محیط زیست پرداخته بودند. هوا پاک بود و درختان سبز، زندگی را در هر گوشهای از دنیا پراکنده کرده بودند.
در این جهان صلح، هرکس به جای سلاح، دستانش را به دیگران دراز میکرد و دیگران نیز با لبخند و مهربانی جواب میدادند. این دنیای بیجنگ، نشانهای از اتحاد و همدلی بود که هر فرد در آن به عنوان یک قطعه کوچک از مجموعه بزرگتر، به دیگران کمک میکرد تا به هدف مشترکی برسند.
در آخر، آرزوی همه مردم این جهان بیجنگ این بود که این صلح و دوستی بین ملل، همیشه ادامه داشته باشد و هر روز با شعلههای نور و امید پر شود.