سلام دوستان معلممون یه موضوع داده بنام پادشاهی مورچه ها لطفااا کمک کنید چون فردا باید تحویلش بدم تاااج میدم از گوگل نباشه

بیا شاید بدردت بخوره در دل زمین، مورچه‌ها شهری داشتند. این شهر مثل تاج پادشاهان، شکوهمند و مستحکم بود. در این شهر، سلطانی بود به نام آریوبرزن که با عدالت و دانایی بر مورچه‌ها حکومت می‌کرد. هرکسی در کار خود ماهر بود و مورچه‌های کارگر با نظمی اعجاب‌انگیز، ذره‌ذره خاک را برمی‌داشتند و سازه‌های معجزه‌آسا می‌ساختند. باغبانان شهر، با دقت برگ‌ها را برای پرورش قارچ‌ها می‌چیدند و مورچه‌های نگهبان، شجاعانه از قلمرو شهر در برابر حشرات مهاجم محافظت می‌کردند. در این جامعه، هر مورچه‌ای نقش خود را می‌دانست و به بهترین شکل آن را ایفا می‌کرد، و این انضباط و وظیفه‌شناسی، رمز موفقیت پادشاهی مورچه‌ها بود. راز دیگر شکوفایی آنها، همکاری و مشارکتی بود که در همه امور مشهود بود. کارهای سنگین با دست‌های بسیار، سبک می‌شد و چالش‌ها با همفکری و همیاری، قابل حل بودند. کار، نه تنها وظیفه بلکه افتخاری بود برای هر مورچه، و شادی شان از دیدن دستاوردهای مشترک، بی‌پایان. هر فصل، جشنی بود در شکرانه بارانی که می‌آمد، یا خوراکی که فراوانی می‌شد. همه شادی می‌کردند و به سلطان خود، که بر خیرخواهی و رفاه رعیتش نظاره‌گر بود، احترام می‌گذاشتند. آریوبرزن نیز با مهربانی و دوراندیشی، همواره به فکر پیشرفت و توسعه پادشاهی‌اش بود. در نهایت، پادشاهی مورچه‌ها نمونه‌ای بود از این باور که با اتحاد، نظم، و استقامت می‌توان به بزرگترین موفقیت‌ها دست یافت. و چقدر زیبا بود آن وجود کوچک اما بزرگ، که هر روز بر افسانه‌های خاکی‌اش می‌افزود و جهان زیرزمینی‌اش را بیش از پیش زینت می‌بخشید. تاج یادت نره