لطفا ۱۰ تا مبالغه بگید معرکه میدم و فالو میکنم فقط لطفا سریعععععع

1. خروشید و جوشید و برکند خاک... ز سمش زمین شد همه چاک چاک: در این بیت، قدرت سم اسب رستم به گونه‌ای اغراق‌آمیز توصیف شده است که انگار زمین را شکافته است. 2. بزد تیغ و بنداخت از بر سرش ‌... فروریخت چون رود خون از برش: اینجا نیز خونریزی ناشی از ضربه شمشیر رستم به صورت مبالغه‌آمیز به رود تشبیه شده است. 3. بینداخت چون باد خم کمند ... سرجادو آورد ناگه به بند: قدرت پرتاب کمند رستم به اندازه‌ای است که گویی باد آن را می‌برد و به سرعت به هدف می‌زند. 4. چو رستم بدیدش برانگیخت اسب بدو تاخت مانند آذرگشسب: سرعت تاختن اسب رستم به اندازه آتش‌گشسب، یکی از اسطوره‌ای‌ترین اسب‌های ایرانی، توصیف شده است. 5. سروگوش بگرفت و یالش دلیر... سراز تن بکندش به کردار شیر: قدرت رستم در دریدن دشمنش به اندازه یک شیر توصیف شده است. 6. ز کوه اندر آمد برآسود پای... برآمد چو کوهی که از جای خاست: عظمت قامت و هیبت رستم به اندازه کوهی که از جای برخاسته توصیف شده است. 7. چو تیری شد از کمانش برکشید... برفت از پی او چو باد تند پیچید: سرعت تیر رستم به اندازه باد توصیف شده است. 8. چو برق درخشید و چون آذرخش... برآمد ز دلش چنین آتشی خوش: درخشش شمشیر رستم به برق و آذرخش تشبیه شده است. 9. ز ضربت سنانش زمین لرزید... چو کوهی که از جا برانگیخته شد: قدرت ضربه سنان رستم به اندازه‌ای است که زمین را می‌لرزاند. 10. چو مرغی که از چنگال باز رها شد... برآمد ز بند و بر آسمان شد: سرعت رهایی رستم از بند به سرعت پرواز پرنده تشبیه شده است. معرکه بده فالوم کن