بیت اول: به نام خدایی اغاز میکنم که روح را آفرید و زبان را وسیله سخن گفتن قرار داد.
بیت دوم: خداوند بخشنده یاریگر ،بزرگوار و بخشاینده اشتباهات و پذیرنده پوزش است.
بیت سوم : همه موجودات مانند انسان،پرنده،مورچه و مگس فرمانبردار او هستند.
بیت چهارم: بر سر یکی تاج خوشبختی میگذارد و یکی را از تخت پایین می کشد و بدبخت می کند.
بیت پنجم: اتش را برای حضرت ابراهیم ع گلستان می کند و فرعونیان را از رود نیل به اتش جهنم می برد.
بیت ششم: انسان های بزرگ در درگاه لطف و بزرگی خداوند ، بزرگی خود را فراموش میکنند.
بیت هفتم: مردم جهان، به خدایی او هم فکر هستند اما از شناخت ذات و حقیقت خدا ناتوان هستند.
بیت هشتم: انسان ان سوی بزرگی خدا را ندید و چشم انسان پایان زیبایی خدا را ندید.
بیت نهم: اگر درباره دلت و وجودت فکر کنی کم کم به پاکی می رسی.
بیت دهم: ای سعدی غیر ممکن است جز با پیروی از پیامبر بتوانی پاک شوی.
:-) دستم متلاشی شد