فعل اسنادی (با واژهی «است» و دیگر اشکال آن) به افعالی اطلاق میشود که برای بیان نسبت و وجود یک چیز یا حالت به کار میروند. این افعال به نوعی نشاندهنده ی وجود یا حالت موضوع در جمله هستند و معمولاً با فاعلها در جملات اسنادی همکاری میکنند. به عنوان مثال، در جمله ی «او معلم است»، «است» فعل اسنادی است که نشاندهنده ی نسبت میان «او» و «معلم» میباشد.
فعلهای اسنادی در زبان فارسی شامل «است»، «بود»، «هست» و موارد مشابه دیگر هستند. آنها در جملات ساده یا جملات سوالی و منفی به کار میروند. به طور کلی، فعلهای اسنادی به کمک اسمها و صفتها میآیند و اطلاعاتی درباره ی شخصیت یا حالت فرد یا چیز را ارائه میدهند.
برای مثال:
- «این کتاب خوب است.» در این جمله، «است» نشاندهنده ی وجود حالت خوب بودن کتاب است.
- «آنها دانشآموزان موفقی هستند.» در اینجا، «هستند» به وجود موفق بودن دانشآموزان اشاره دارد.
امیدوارم توضیحات کافی و مفید بوده باشد! اگر سؤال دیگری دارید، خوشحال میشوم کمک کنم.
