انشا صفحه 36 نگارش

مقدمه : ما در ایران عزیزمان ضرب المثل ها و حکایت های زیادی با داستان و اتفاق های زیادی برخورداریم که یکی از ضرب المثل ها «هرکه بامش بیش برفش بیشتر» می باشد. این ضرب المثل در معنی ظاهری می گوید کسی خانه بزرگتر داشته باشد و در رفاه در آن زندگی کند،  زحمت پارو کردن و سختی کشیدن بیشتر هم بر دوشش است. و برای افرادی که از مقام و مکنت بالایی برخوردارند و از سختی های کار هایی که بر دوششان است می نالند به کار می رود. می‌گویند که در روزگاران قدیم پادشاهی بود که در اثر بیماری در می گذرد. قبل از مرگ وصیت می‌کند چون وارث و جانشینی نداشته، فردای آن روز اولین کسی که وارد شهر شد را بر جایگاه قدرت بنشانند و او را پادشاه جدید شهر معرفی کنند. فردای آن روز مردم و امرا دستور شاه درگذشته را بر سر می‌گذارند و گدایی را که در تمام عمر تنها اندوخته‌اش خرده پولی بوده و لباس کهنه‌ای، به عنوان شاه معرفی می‌کنند و او را بر تخت پادشاهی می‌نشانند. روزها می‌گذرد و این گدا که حالا شاه شده و البته معتبر، بر تخت می‌نشیند و امور را اداره می‌کند. تا اینکه برخی از امیران شهر و زیردستانش سر ناسازگاری با او بر می‌دارند و با