معرکه یادت نره
سنگ پا در واقع نوعی پوکه معدنی با اندازه نسبتا کوچک و مشخص است. وجه تسمیه سنگپا این است که به دلیل قابلیت بالای سایندگی اش از آن برای زدودن لایههای سفت مرده پوست در پاشنه پا استفاده می شود. در گذشته تنها از چنین سنگهای آذرینی که متخلخل بوده استفاده میشد، اما امروزه انواع پلاستیکی آن نیز موجود است. در این مقاله سعی داریم ارتباط پوکه معدنی و سنگ پا را توضیح دهیم. با ما همراه باشید.
پوکه معدنی و سنگ پا
پوکه معدنی از گدازههای آتشفشانی تشکیل شده است که پس از رسیدن به سطح زمین سرد شده و به صورت دانههای ریز و درشت در می آید و سطح آن حبابی و دارای سوراخهایی است. از بارزترین ویژگیهای آن استحکام بالا و سبکی آن است. پوکه معدنی یک نوع سنگ آتش فشانی بسیار سبک و متخلخل است.
این نوع سنگ آتشفشانی زمانی ساخته میشود که که گاز گدازههای شیشه ای که در حال سرد شدن هستند به سرعت خارج میشوند. محل استخراج آن فقط در مناطق آتشفشانی است. پوکه معدنی دارای وزن پایین و مقاومت و سختی بالایی است، به همین دلیل از آن در ساخت و ساز ساختمانی نیز استفاده میشود.
یکی از انواع پوکه های معدنی سنگ پاست. سنگ پا از دیرباز در طب سنتی ایرانی مورد توجه طبیبان بوده است. رومیان باستان نیز به کاربرد پوکه معدنی توجه ویژهای داشتهاند. آنها استفاده از پومیس را علاوه بر مصارف ساختمانی و کشاورزی برای بهداشت پوست ضروری میدانستند. وجود خلل و فرج موجود در پوکه معدنی و سطح سایندگی آن سبب شده است انسانها آن را به عنوان یک ابزار لایه بردار استفاده کنند. با کمک این سنگ طبیعی پوست پا شفاف، روشن و لطیف میشود.
پوکه معدنی و سنگ پا در حقیقت همان سنگهای آتشفشانی معروفی هستند که طیف رنگهای آن در طبیعت سفید، کرم، قرمز و سیاه است. در ایران و جهان هر کجا که معدن پامیس یا اسکوریا باشد، میتوان ماده اولیه سنگ پا را یافت و پس از کمی تغییرات و فرآوری مختصر بر روی آن، سنگ پا تولید کرد.
نکته حایز اهمیت جنس سنگ پا است. برخی از انواع پومیس سفید و رنگ روشن، با آنالیز فیزیکی و شیمیایی خاص خود، نرمتر و لطیف تر هستند. این نوع سنگ پا در بازار خارجی محبوبیت بیشتری دارد. زیرا به علت نرمی و لطافت سنگ پامیس برخی از انواع فرآوری شده و صیقل داده شده برای پوست بدن مصارف مختلفی دارد.
