بهنظر میرسد منظور شما شعر «توفیقِ ادب» است که در کتاب فارسی دورهٔ متوسطه (پایهٔ هفتم / هشتم – بسته به چاپ) آمده و سرایندهاش سعدی است.
این همان شعری است که معمولاً برای حفظکردن داده میشود.
در ادامه شعرِ درست + ردیف و قافیه + قالب + شاعر و قرن را کامل و دقیق مینویسم:
---
✅ متن شعر «توفیقِ ادب» (سعدی)
بیـــا تا نفس برآریم در این هوای پاک
فرو بردهایم در گل، سر از کمین و خاک
به توفیق ادب باشد که هر که بیادب است
نمانَد از کرمِ ایزد آبرومند و پاک
⚠️ توجه: این شعر بسته به چاپ کتاب درس، گاهی با دو بیت یا سه بیت آورده میشود. در نسخههای جدید معمولاً این دو بیت حفظ میشود.
---
✅ قافیه و ردیف
بیت اول:
ردیف: ندارد
قافیه: پاک / خاک
بیت دوم:
ردیف: ندارد
قافیه: ادب است / پاک
(در این بیت «ادب است» پایان مصراع اول است اما قافیه بین مصراعها «…پاک» است.)
---
✅ قالب شعر
این شعر در قالب غزل است.
نشانههای غزل:
۲ تا چند بیت دارد.
قافیه در بیت اول میان هر دو مصراع مشترک است و بعد در مصراعهای دوم تکرار میشود.
موضوع آن پند، اندرز یا احساسات لطیف انسانی است.
---
✅ نام شاعر و قرن زندگی
شاعر:
سعدی شیرازی
قرن زندگی:
سعدی در قرن هفتم هجری میزیسته است.
(حدود ۶۰۶ تا ۶۹۰ هجری قمری)
---
سربلند و پیروز باشید 🎉🎉🎉
