خون از چهار جزء اصلی تشکیل شده است: پلاسما، گلبول های قرمز، گلبول های سفید و پلاکت ها. هر یک از این اجزا نقش مهمی در عملکرد خون ایفا می کنند. پلاسما، بخش مایع خون است که حاوی آب، پروتئین ها، مواد مغذی، هورمون ها و مواد زائد است. گلبول های قرمز وظیفه حمل اکسیژن را بر عهده دارند. گلبول های سفید، بخش مهم سیستم ایمنی هستند و بدن را در برابر عفونت ها محافظت می کنند. پلاکت ها در لخته شدن خون نقش دارند و از خونریزی بیش از حد جلوگیری می کنند.
جزئیات بیشتر:
پلاسما:
پلاسما حدود 55% از خون را تشکیل می دهد و حاوی آب، پروتئین ها (مانند آلبومین و ایمونوگلوبین ها)، مواد مغذی، هورمون ها، مواد زائد (مانند کربن دی اکسید) و الکترولیت ها است. پلاسما نقش مهمی در حفظ تعادل مایعات، انتقال مواد و مواد زائد و حفظ PH خون دارد.
گلبول های قرمز (اریتروسیت ها):
این سلول ها حاوی پروتئینی به نام هموگلوبین هستند که اکسیژن را از ریه ها به بافت ها و دی اکسید کربن را از بافت ها به ریه ها منتقل می کند. گلبول های قرمز همچنین نقش مهمی در حفظ تعادل PH خون دارند.
گلبول های سفید (لوکوسیت ها):
گلبول های سفید بخشی از سیستم ایمنی بدن هستند و وظیفه دفاع در برابر عفونت ها و بیماری ها را بر عهده دارند. انواع مختلف گلبول های سفید وجود دارد که هر کدام نقش خاصی در پاسخ ایمنی دارند.
پلاکت ها (ترومبوسیت ها):
پلاکت ها تکه های کوچکی از سلول های بزرگتر در مغز استخوان هستند که در لخته شدن خون نقش دارند. زمانی که آسیب به رگ خونی وارد می شود، پلاکت ها به محل آسیب می روند و با تشکیل لخته ای از خونریزی جلوگیری می کنند.
در مجموع، این اجزا با هم کار می کنند تا خون را به یک سیال حیاتی برای زندگی تبدیل کنند، که مواد مغذی و اکسیژن را به بافت ها می رساند، مواد زائد را از بدن خارج می کند، با عفونت ها مبارزه می کند و لخته شدن خون را تنظیم می کند.
