تشبیه یعنی اینکه چیزی را به چیز دیگر همانند کنیم، برای اینکه ویژگی یا حالتی را بهتر و زیباتر نشان بدیم.
در حقیقت، تشبیه پلی است میان دو چیز که در یک ویژگی، به هم شباهت دارند.
مثلاً بگویی:
«چهرهاش چون ماه میدرخشید.» 🌕
اینجا چهره را به ماه مانند کردهای تا زیبایی و درخشش آن را نشان دهی.
اجزای تشبیه
تشبیه معمولاً از چهار بخش ساخته میشود:
مشبّه: چیزی که دربارهٔ آن سخن میگوییم.
مشبّهبه: چیزی که مشبّه را به آن همانند میکنیم.
وجه شبه: ویژگیِ مشترک میان آن دو.
اداۀ تشبیه: واژههایی که نشان میدهند تشبیه است؛ مثل مثل، چون، مانند، همچون، همانند، گویی، شبیه و…
مثال:
دلِ کودک، چون آینه پاک است.
مشبّه: دلِ کودک
مشبّهبه: آینه
وجه شبه: پاکی
ادات تشبیه: چون
چشمانت چون دریای آرام است.
مشبّه: چشمان
مشبّهبه: دریا
وجه شبه: آرامش
ادات تشبیه: چون
