درس یازدهم سپیده می آید
*قالب: غزل، غزل کوتاهی است که با نوعی واج آرایی و نغمۀ زیبایی حروف آغاز شده است.*سراینده: نصراالله مردانی
*ردیف: می آید*قافیه: سپیده، دریده، سپیده، دیده، نودمیده، پرکشیده، بریده، برگزیده
*موضوع: دربارة امام زمان و ظهور ایشان هست که با انقلاب اسلامی ایران پیوند خورده است.
1-صدايِ سُمِّ سَ مَندِ سپیده می آید یَلی که سینۀ ظلمت دریده، می آید
قلمرو زبانی
*سَمَند: اسب، اسب زرد رنگ*سپیده: وندي، روشنایی صبح، سحرگاهان*یَل: پهلوان، شجاع
*ظلمت: تاریکی، ج . ظلمات*دریده: دریده است
قلمرو ادبی
*صدايِ سُمِّ سمندِ سپیده می آید: کنایه از صداي سم اسب سحرگاه پیروزي به گوش می رسد
*سپیده: استعاره از پیروزي و آزادي*سَمندِ سپیده: اضافۀ تشبیهی *مراعات نظیر: سم و سمند
*واج آرایی: صامت هاي/ س / د /، مصوِّت کسره -ِ : صدايِ سمِّ سمندِ سپیده؛ با پی درپی آمدن صداي واج / س / صداي پاي
امام زمان را احساس می کنیم به زبان دیگر، شاعر می گوید: ظهور نزدیک است.
*یل: استعاره از امام زمان*سینۀ ظلمت: اضافۀ استعاري و تشخیص
*سینۀ ظلمت دریدن: کنایه از نابودي ظلم و ستم *تضاد: ظلمت و سپیده
*ی